Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ









ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Στη χώρα αυτή το εν ενεργεία εργατικό δυναμικό βιώνει τα εξής:
  • 600 ευρώ μισθός αν είσαι τυχερός
  • Ένσημα αν θέλουν σε κολλάνε πλέον στον ιδιωτικό τομέα
  • Σύνταξη στα70 (ακόμα και στα 50 να την κάνουνε πως θα βγεις αν δε σε κολλάνε ένσημα;)
  • Είδη πρώτης ανάγκης πανάκριβα και από την πρωτοχρονιά έρχονται νέες ανατιμήσεις
  • Δημόσια υγεία υπάρχει πλέον μόνο στα χαρτιά
Μας μιλάνε σήμερα για το ασφαλιστικό και μας λένε πως αν δεν παρθούν γενναία μέτρα το σύστημα θα καταρρεύσει. Δε μας λένε για το κράτος και τα εκατομμύρια που το ίδιο χρωστάει στα ασφαλιστικά ταμεία.
Μήπως τόσα χρόνια επίτηδες απαξίωσαν τα ταμεία οι κυβερνώντες για να φτάσουμε σ αυτό το σημείο;
Και εξάλλου η δική μου γενιά, η γενιά των 30 και κάτω δε γνωρίσαμε ούτε τα λεγόμενα «ρετιρέ», ούτε ζήσαμε σαν «εργατική αριστοκρατία», ούτε βιώσαμε έστω το υποτυπώδες κράτος πρόνοιας, πως λοιπόν οι γόνοι των πλουσίων που βρίσκονται σήμερα στη κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση έχουν το θράσος να ζητάνε από εμάς να κάνουμε θυσίες για να σωθεί το ασφαλιστικό;
Αν θέλουν να σώσουν το ασφαλιστικό μπορούσαν και μπορούν να κάνουν το εξής απλό:
να αρχίσουν επιτέλους να κυνηγάνε τους εργοδότες που δε κολλάνε ένσημα στους υπαλλήλους τους (αυτά τα ένσημα είναι διαφυγόντα κέρδη για το ΙΚΑ)
Από την άλλη μεριά πάλι μπορούν να μη κάνουν τίποτα, να ξεπουλήσουν τα πάντα στα αφεντικά αλλά μην έχουν και την απαίτηση πως θα κοιμούνται και ήσυχοι.
Ίσως τελικά μ αυτές τους τις κινήσεις επισπεύδουν την ώρα που θα πάρουν οι καταπιεσμένοι τις τύχες στα χέρια τους.
Όπως λέγανε και στην εξέγερση της Αργεντινής:
«ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ»
Υ.Γ.1 Είναι άραγε τυχαίο που μας βομβαρδίζουνε καθημερινά με τις επιχειρήσεις στα Ζωνιανά ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για το ασφαλιστικό;
Υ.Γ.2 Σήμερα στις ειδήσεις ανακοίνωναν οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής αεροπορίας απεργίες μέσα στις γιορτές και η ανεξάρτητη δημοσιογραφία αντί να νοιαστεί για τους μέλλοντες απολυμένους εργαζόμενους ρωτούσε επιτακτικά αν η απεργία τους θα σταθεί εμπόδιο στα ταξίδια που οργανώνουν οι τουρίστες για τα Χριστούγεννα. (στην ουσία λέγανε στον εκπρόσωπο των εργαζομένων πως προκειμένου να περάσουν καλά κάποιοι συμπολίτες μας αυτο- απολυθείτε από μόνοι σας)
Υ.Γ.3 Η ΝΔ από τότε που τη θυμόμαστε μιλάει για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα. Αλλά ο υπουργός Μαγγίνας έχωσε την κορούλα με το έτσι θέλω στο δημόσιο( μήπως αντί για συρρίκνωση να χρησιμοποιήσουν την σωστή λέξη, εκδίωξη των μη-ΝΔημοκρατών από το δημόσιο;)
Υ.Γ.4 Σε κάποιο περιοδικό διαβάζαμε για τον Κομαντάντε Μάρκος , των Ζαπατίστας και την κάθοδο του κινήματος του στις εκλογές. Στην ανάλυση που γινότανε ο αρθρογράφος χαρακτηριστικά έλεγε πως στην εποχή μας η άσκηση της εξουσίας είναι για την δεξιά και η αντιπολίτευση για την αριστερά, εκφράζοντας φόβο πως αν οι Ζαπατίστας γίνουνε κυβέρνηση δε θα μπορέσουν παρά να υποταχθούν στους κανόνες της παγκόσμιας δεξιάς που κυβερνάει. Και αναρωτιέται κανείς ποια άσκηση εξουσίας επιτελεί η δεξιά; Κλασσικό παράδειγμα ο Σαρκοζί της Γαλλίας. Σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε πως θέλει ισχυρό κράτος για την Γαλλία αλλά επιθυμεί την συρρίκνωση αυτού σε άλλες περιοχές του πλανήτη (π.χ. Ελλάδα) με σκοπό της εξαγορά του από Γαλλικές εταιρείες. Και αν δε φτάνει το παράδειγμα Σαρκοζί τότε δείτε τις Η.Π.Α., αυτοί κηρύσσουν την εξάπλωση των ιδιωτικοποιήσεων παγκοσμίως εκτός από την ίδια τους την χώρα.
Ο νεοφιλελευθερισμός δηλαδή βασίζεται στην πανάρχαια συνταγή του εμπορίου. Την κουτοπονηριά. Και στην εποχή μας αν και καταργήθηκαν οι αποικίες παρ όλα αυτά η Μητρόπολη διατάζει (ΗΠΑ, ΓΑΛΛΙΑ, Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ) και οι ιθαγενείς εκτελούν(ΕΛΛΑΔΑ).
Υ.Γ.5 Και φυσικά από την άλλη πλευρά υπάρχει η εξωκοινοβουλευτική αριστερά που συνεχίζει να μιλάει με τον γνωστό μαρξιστικό ξύλινο λόγο της αποτρέποντας στην ουσία τους καταπιεσμένους από την γρήγορη συνειδητοποίηση τους για τους εξής λόγους:
Α)Γιατί πάντα προσβλέπει σε αύξηση των ποσοστών της
Β)Σχεδόν πάντα έχει την λογική του εισοδισμού στα κινήματα και όχι της ριζοσπαστικής αλλαγής της κοινωνίας μας
Γ)Γιατί βασίζει την σκέψη της στα γραπτά του Μάρξ, ο οποίος ασχέτως αν ήταν καλός ή κακός για την εποχή του, έζησε και έγραψε για την εποχή του,2 αιώνες πριν. Πως μπορεί κάποιος λοιπόν να μιλάει για την επικαιρότητα μιας κοσμοθεωρίας που σαν βάση της έπαιρνε το υπάρχον πριν από δυο αιώνες- που στην τελική καμιά ομοιότητα δεν έχει με το σήμερα ο 19ος αιώνας. (π.χ. εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν μετανάστες, τα κινήματα μιλούσαν για ψήφο των γυναικών κτλ).
Αντίθετα ο καπιταλισμός σε τίποτα δε θυμίζει ούτε στην θεωρία, ούτε στην πράξη , ούτε στην φρασεολογία τον καπιταλισμό του 19ου αιώνα, γιατί είχε την ευκαιρία να αναπροσαρμοστεί σε σχέση με την εποχή του.
Αυτό που χρειαζόμαστε και εμείς στην εποχή μας είναι η αναπροσαρμογή και η απαγκίστρωση επιτέλους από την κηδεμόνευση των κινημάτων μας από κομματικές και λοιπές εξουσίες. Χρειαζόμαστε ένα κίνημα συγκροτημένο σε οριζόντια βάση δίχως φωστήρες και προβατάκια. Ένα κίνημα με προτάσεις και προτάγματα και όχι άναρθρες αρνήσεις συνθηματικού χαρακτήρα.