Να ξαναδούμε εδώ στην Καλαμαριά,σοβαρά όμως,την εξωστρέφεια της πόλης.
Τί γίνεται με τις πόλεις εκτός Ελλάδας, που είμαστε αδελφοποιημένοι;
Εδώ και δέκα χρόνια έχουμε ξεκόψει κάθε επαφή.
Κι όμως η αδελφοποίηση είναι η έκφραση ενότητας και ταυτότητας που αναπτύσσεται από τους πολίτες.
Μπορεί να βοηθήσει τους νέους να συνεργαστούν με τους εταίρους τους από
τις άλλες χώρες και να ανακτήσουν την αυτοπεποίθησή τους.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ορθής πρακτικής στην αδελφοποίηση που
καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων – τέχνη και πολιτισμός, νέοι, συμμετοχή
στα κοινά, αειφόρος ανάπτυξη, τοπικές δημόσιες υπηρεσίες, τοπική
οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συμμετοχή, αλληλεγγύη κ.λπ.
Αμφιβάλλω αν γνωρίζουν οι πολίτες της Καλαμαριάς ότι είμαστε αδελφοποιημένοι με τις παρακάτω εκτός Ελλάδας πόλεις
Λίπτοφσκι Μίκουλας της Σλοβακίας,
Πάφος της Κύπρου,
Clearwater των ΗΠΑ,
Ντιμιτροβγκράντ της Βουλγαρίας,
Άγιοι Σαράντα της Αλβανίας,
Μακέεβκα της Ουκρανίας,
Σόλνα της Σουηδίας
Και μια τελευταία παρατήρηση: πριν δέκα χρόνια είχαμε επικοινωνία με
κάποιες πόλεις,αμοιβαίες επισκέψεις μαθητών,πολιτιστικές επαφές κ.λ.π.
Όμως δεν υπήρξε ποτέ ένα γραφείο μόνιμης επικοινωνίας και διασύνδεσης
που θα έδινε συνέχεια στην περαιτέρω συνεργασία και
επαφή,επαγγελματική,εκπαιδευτική,πολιτιστική,μεταξύ των ανθρώπων των
πόλεων.
Δεν είναι καιρός;
